Wyrażasz intencję zmian i nic.

Mówisz, że czujesz, że stanie się to i to. 
Wysyłasz intencję.
Dalej nic.

Mówisz, że masz szczere intencje wobec kogoś.
Ale potem jednak tworzysz z nim kłótnię.

Chciałeś zrobić coś nowego, w kierunku swojej pasji,
skupiłeś się na tym całym sobą...
i dalej nic.

Intencja nie była czysta, szczera.
Jak to możliwe?
A co czujesz?
Stagnację, ból, pustkę.
Zżera cię niecierpliwość.
Chciałbyś już.
Więc to wszystko dotąd było fałszywe.

Zatrzymaj się.
Zobacz co czujesz.
Odczuwasz całym sobą SIEBIE.
Jeśli nie jest ci z tym dobrze - a przecież to czuć.

To jak możesz zmienić swoją rzeczywistość, nie zmieniając siebie?

Mówią - odpuść, to przyjdzie, bądź cierpliwy.
To nie wystarczy.

Bądź zmianą, bądź odpuszczeniem.

Wyobraź sobie to odpuszczenie.
Myślisz, że ono jest ciągle zestresowane?
Jak je sobie wizualizujesz?

Czy jak wyrażasz intencję i miałbyś pewność,
ktoś zagwarantowałby ci, że to się spełni,
dostałbyś to na papierze,
to dalej byś o tym myślał,
czy wreszcie zajął się sobą?

No właśnie - to jest klucz 🪁